Zdzisław GIL



Urodził się 28 listopada 1948 roku w Wolbromiu. Po ukończeniu Liceum Technik Plastycznych w Kielcach (specjalizacja: rzeźba z ceramiką) studiował konserwatorstwo i zabytkoznawstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. M. Kopernika w Toruniu. Po ukończeniu studiów w 1972 roku pracował w służbie konserwatorskiej w Rzeszowie, a w latach 1975-1990 na stanowisku wojewódzkiego konserwatora zabytków w Krośnie. W roku 1981 ukończył Podyplomowe Studium Konserwacji Zabytków na Politechnice Krakowskiej. Od 1981 jest zatrudniony w Muzeum Podkarpackim w Krośnie na stanowisku starszego konserwatora dzieł sztuki. W czasie pracy w służbie konserwatorskiej nadzorował remonty zabytkowych obiektów w Krośnie i regionie: zamek „Kamieniec” w Odrzykoniu, dwór w Komborni, zespół pałacowy w Dukli, dom M. Mięsowicza, wieżę-dzwonnicę i pałac biskupi w Krośnie, ratusz w Lesku i pałac w Nozdrzcu. Na przełomie lat 70. i 80 był w zespole organizacyjnym Muzeum Rzemiosła w Krośnie kierowanym przez wieloletniego cechmistrza Józefa Cisowskiego. Zajmował się również ochroną cerkwi i zabytkowych cmentarzy. Aktualnie jest członkiem Społecznego Komitetu Odbudowy Cerkwi w Komańczy. Był jednym z inicjatorów odnowy cmentarzy wojennych na Podkarpaciu. W 1991 r. z ramienia Fundacji Kultury Polskiej był oddelegowany do Lwowa w celu opracowania wstępnego programu konserwacji nagrobków i pomników na Cmentarzu Łyczakowskim. W latach 1992-2010 pracował w zespołach lub samodzielnie, realizował konserwację ikon w prawosławnych cerkwiach w Jabłonnej, Lublinie, Kobylanach, Hrubieszowie, Terespolu i Sławatyczach oraz brał udział w konserwacji polichromii ściennych w cerkwiach w Lublinie, Hrubieszowie, Terespolu, Sławatyczach oraz kościoła w Kobylance k. Gorlic. Realizował również prace konserwatorskie przy kamiennych kapliczkach w Odrzykoniu, Głębokiem oraz przy zabytkach wykonanych z żelaza, nagrobkach na cmentarzu w Nowym Żmigrodzie, przedsionku przy kościele św. Marii Magdaleny oraz żelaznych drzwiach przy rokokowej dzwonnicy w Dukli. Od roku 1985 prowadzi badania nad architekturą rezydencjonalną na terenie Podkarpacia. Budownictwo dworskie, sakralne, a także ochrona zabytków i dzieł sztuki regionu krośnieńskiego było tematem wielu prelekcji, publikacji książkowych i artykułów ogłaszanych w prasie lokalnej i fachowej. Z. Gil jest autorem opracowań na temat plastyki regionu krośnieńskiego. Drugą już kadencję jest biegłym Sądu Okręgowego w Krośnie w zakresie ochrony i konserwacji zabytków, muzealnictwa i plastyki. Od 1984 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków - Polska Sztuka Użytkowa. Maluje głównie pastelami, najczęściej pejzaże najbliższych okolic oraz Beskidu Niskiego i Bieszczadów. Uczestniczył w licznych plenerach, także międzynarodowych, prezentował swe obrazy na wystawach indywidualnych i zbiorowych. Jego prace znajdują się w zbiorach muzealnych w Krośnie, Michalovcach (Słowacja), Nowym Jorku oraz w zbiorach prywatnych w Polsce, Słowacji, Kanadzie, Australii, USA i Szwecji. Należy do rzeszowskiego Oddziału Stowarzyszenia Historyków Sztuki, warszawskiego Okręgu ZPAP - Polska Sztuka Użytkowa i Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Krośnieńskiej.